บทที่ 95: เขาเป็นคนที่ดีที่สุด

บทที่ 95: เขาคือที่สุด

เนลสัน

พูดง่ายกว่าทำ ผมพยายามอย่างยิ่งที่จะสงบความรู้สึกทั้งหมดด้วยการหายใจเข้าลึกๆ แต่ความสับสนวุ่นวายทางอารมณ์ในหัวของผมมันรุนแรงเกินไป

“เลิกยุกยิกไปมาแบบนี้สักทีได้ไหม” ลูเชียสพูดด้วยน้ำเสียงทรงอำนาจหลังจากผ่านไปไม่ถึงห้านาทีด้วยซ้ำ ผมไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ากำลังขยับตัวอยู่

...